Այս հրաշք փոքրիկը որբացավ դեռ 1 տարեկանում, բայց ինչպես պարզվեց հետագայում, ճակատագիրը նրա համար այլ անակնկալ էր պատրաստել․․․
Այս հրաշք փոքրիկը որբացավ դեռ 1 տարեկանում, բայց ինչպես պարզվեց հետագայում, ճակատագիրը նրա համար այլ անակնկալ
էր պատրաստել․․․Մանկատան աշխատանքը թույլ նյարդեր ունեցողների համար չէ: Ես աշխատում էի այնտեղ: Յուրաքանչյուր երե-
խայի պատմություն խիստ հուզում էր ինձ: Այդ երեխաներից յուրաքանչյուրն ունի իր պատմությունը:Այդ երեկո մեզ զանգահարեցին
հիվանդանոցից և ասացին, որ մեզ մոտ են բերում 1-ամյա մի տղայի:
Նրա ծնողները ավտովթարի զոհ էին դարձել և տղան մնացել էր միայնակ:Տղային մեզ մոտ բերեց մի ոստիկան: Փորքիկն ուներ գեղե-
ցիկ, մեծ, կլոր աչքեր,նա վախեցած էր ու շփոթված: Նա լաց չէր լինում: Նա շոկի մեջ էր: Ես բռնեցի նրա ձեռքը, սիրտն այնպես էր
խփում, որ թվում էր, ուր որ է դուրս կթռչի:
Ես նրան ասացի. «Մի վախեցիր»:Ու հանկարծ նրա աչքերը լցվեցին արցունքով, երբ աչքերը թարթեց արցունքները գլոր-գլոր սահե-
ցին աչքերից շրթունքները դողում էին: Նա չէր հասկանում, թե ինչ է տեղի ունեցել, ինչ է պատահել նրա ծնողների հետ: Ես նրան գի-
շերը տարա իմ սենյակ, ցանկանում էի նրա հեքիաթ պատմել, հանգստացնել: Նա քնեց, բայց քնի մեջ անընդհատ վեր էր թռչում:
Ես գրկեցի նրան, որպեսզի հանգստացնեմ:Ես շատ ժամանակ էի նվիրում տղային, ինձ նկատողություն տվեցին: Պարզվում է ման-
կատանը չի կարելի երեխաների նկատմամբ հատուկ վերաբերմունք ցուցաբերել: Տնօրենը ինձ ասաց, որ եթե նման կերպ շարունա-
կեմ, կհեռացնի աշխատանքից:Ես տղայի նկատմամբ մեծ սեր էի տածում:
Ու մի օր որոշում կայացրի որեգրել նրան:Երբ այդ որոշման մասին հայտնեցի ամուսնուս, սկզբում նա տատանվեց, փորձում էր ինձ
ետ պահել այ մտքից, բայց հետո տեղի տալով իմ թախանձանքին, նա համաձայնվեց:Մենք որդեգրեցինք տղային, աշխատանքից
դուրս եկա և զբաղվեցի նրա խնամքով ու դաստիարակությամբ: Այժմ նա երիտասարդ է, գիտի իր կյանքի պատմությունը և միշտ
ասում է.
— Ինչ կլիներ ինձ հետ, եթե ինձ թողնեիր մանկատանը;
