Ամեն ինչ արեցի, որ երեխաներս ոչինչի կարիք չունենան, բայց նրանք ի պատասխան, ինձ տարեց հասակում ծերանոց տարան
Աննան ամուսնու մահից հետո օր ու գիշեր աշխատում էր՝ հույս ունենալով, որ երեխաները տարիներ հետո իրեն շնորհակալ կլինեն:Բայց մեծանալով՝ որդին վատ շրջապատ ընկավ, և մայրը ստիպված էր պարտքով մեծ գումար վերցնել, որպիսի որդուն չձերբակալեն:Հետո ամուսնացավ Աննայի աղջիկը: Երեխա ունեցավ:
Բայց թոռը հաճախ էր հիվանդանում, իսկ փոքրիկին հնարավոր էր բուժել միայն մի բժշկական կենտրոնում, որտեղ միշտ սարսափելի հերթեր էին: Աղջկա ամուսինը չդիմացավ այդ ամենին, ուղղակի հեռացավ ընտանիքից:
Իսկ երեխայի երկարատև բուժման ընթացքում Աննայի աղջիկը ծանոթացավ մի միայնակ տղամարդու հետ, ում դուստրը նույն հիվանդությունն ուներ:Սկսեցին միասին ապրել, իսկ 5 տարուց լուրջ հիվանդություն հայտնաբերեցին ամուսնու մոտ:
Քանի որ վիրահատություն էր անհրաժեշտ, աղջիկն Աննայից գումար խնդրեց, սակայն Աննան՝ վաճառելով գյուղի տունը, որն իրեն ծնողներից էր հասել, գումարը տվեց որդուն, որ հիփոթեքով տան կանխավճար տա:
Բացի այդ էլ նա ափսոսաց գումարը օտար մարդու համար, չէ որ որդուն ավելի անհրաժեշտ էր: Աղջիկը շատ նեղացավ մորից և ասաց, որ այլևս ոչինչ չի խնդրի իրենից, և թող դժվարին վիճակում հայտնված ժամանակ իրեն չդիմի:
Ահա արդեն 20 տարի մայր ու դուստր չեն հանդիպել: Աղջկա ամուսինը լավացավ, և իրենք ընտանիքով մեկնեցին ծովի մոտ ապրելու: Եթե հնարավոր լիներ վերադառնալ անցյալ, Աննան ուրիշ ձև կվարվեր։
Աննան դանդաղ վեր կացավ նստարանից և քայլեց դեպի պանսիոնատ:
-Մայրիկ
-Աննայի սիրտը սկսեց արագ բաբախել: Նա պտտվեց և տեսավ դստերը: Աննայի ոտքերը թուլացան, և միայն աղջկա շնորհիվ նա չընկավ:
-Ես դժվարությամբ գտա եղբորս, նա չէր ուզում ասել, թե որտեղ ես: Սպառնացի նրան, որ դատի կտամ՝ բնակարանն անօրինական վաճառելու համար: Եվ միայն այդ ժամանակ նա վախեցավ և պատմեց, որ քեզ այստեղ է բերել:
Ես քեզ տեսել էի երազիս, դու անտառում արտասվում էիր: Իսկ երբ պատմեցի ամուսնուս իմ երազը, նա ասաց, որ գամ քո հետևից, եթե օգնության կարիք ունես, քեզ տանեմ մեր տուն
Աննան ամուր-ամուր գրկեց աղջկան և արտասվեց, բայց դրանք երջանկության ացունքներ էին:
