Պատահական լսելով սկեսուրիս խոսակցությունը, սարսափելի բան բացահատեցի․․․Ես նման բան չէի սպասում
Պատահական լսելով սկեսուրիս խոսակցությունը, սարսափելի բան բացահատեցի․․․Ես նման բան չէի սպասում։Ես ֆիզ արձակուր-
դում եմ, խնամում եմ 1 տարեկան երեխայիս, տունը միշտ մաքուր է, ամեն ինչ տեղում է, նախաճաշը, ճաշն ու ընթրիքը միշտ պատ-
րաստ են՝ իդեալական կին։ Ամուսինս անընդհատ աշխատանքի է. Չնախատեսված հանգամանքների պատճառով գարնանը ստիպ-
ված ես էլ գնացի աշխատանքի, մեզ իսկապես գումար էր պետք, ողջ գումարը ծախսվում էր ամուսուս բիզնեսի զարգացման վրա։
Իհարկե, օգնության հասավ նաև սկեսուրս, ով առաջարկեց խնամել երեխային, քանի դեռ ես աշխատանքի էի։ Ամռանը սկեսուրս
փոքրիկի հետ միասին գնաց ամառանոց՝ քաղաքի եռուզեռից հեռու, բնությանը և մաքուր օդին ավելի մոտ լինելու համար։Մի ան-
գամ զանգահարեցի հարցնելու, թե ինչպես է մեր փոքրիկը ժամանակ անցկ ացնում իր տա տիկի հետ, մենք գեղեցիկ զրույց ունե-
ցանք, հիշեցիք գյուղական կյանքի այլ հաճույքների մասին, մենք ծիծաղեցինք և հրաժեշտ տվեցինք իրար հաճելի նոտայի վրա: Այս
խոսակցությունից հետո ես նրան ճանաչեցի հակառակ կողմից։
Նա մտածեց, որ ես վերջացրել եմ խոսակցութունը և անջատել եմ հեռախոսը, այդ ժամանակ նա պարզապես նստած էր իր ընկերու-
հու հետ և սկսեց ասել նրան. «Այդ հիմար կինն էր նորից զանգել, նա կարծում է, որ ես երեխային լավ չեմ նայում, սատանան գիտի,
թե ինչով է զբաղված ամբողջ օրը, տղաս միշտ սոված է, օրերով աշխատում է, նման կնջից ոչ մի օգուտ չկա», այդ ժամանակ ես չը-
կարողացա դիմանալ և ստիպված անջատեցի հեռախոսը։Ես հիասթափված էի մի մարդուց, ում մինչ այդ պահը հարգում էի, որով-
հետև ես անկեղծորեն կարծում էի, որ նա բարեսիրտ մարդ է և ինձ վերաբերվում էր ամենայն կարեկցությամբ, ինչպես որ ես էի նրա
հանդեպ, որովհետև նա ինձ շատ էր դուր գալիս որպես մարդ, Ես շատ էի ուզում, որ նա հպարտանա իր որդու ընտրությամբ, դա
ինձ համար կարևոր էր։
Հաջորդ օրը նորից զանգահարեցի, սովորական ձևով խոսեցինք, նա բնականաբար հանգիստ էր պահում իրեն: Ես եզրակացրի, որ
մարդը երկերեսանի է։ Այդ պահից ես հասկացա, որ որքան էլ փորձեի և որքան էլ իդեալական կին լինեի,նրա որդու համար ես լավա-
գույն տարբերակը չէի։Որոշ ժամանակ անց ես շնորհակալություն հայտնելով, վերցրի փոքրիկիս ու ասացի, որ դայակ եմ վարձել։ Ա-
մուսնուս գրեթե չեմ տե սնում, միշտ աշխատավ այրում է, թեև նա միշտ գն ում է մոր մոտ և գալիս է գիշերը, երբ մենք արդեն քնած
ենք։Որոշեցի խոսել,հարցնել, թե ինչպես է նրա գործերը։Նա շատ չոր էր խոսում ու ասաց, որ մայրը շատ է նեղվում իր վերաբերմուն-
քից, որ ես անշնորհակալ եմ, հարգանք չունեմ նրա հանդեպ, չեմ հարգում իր ընտանիքին և այլն։
Փորձեցի արդարանալ ու բացատրել, որ այդպես չէ, բայց նա չցանկացավ լսել։Ես չգիտեմ, թե ինչ է մտածում նրա մայրը, ինչի համար
է դժգոհում, ես միշտ բարի և քաղաքավարի եմ եղել նրա հանդեպ:Դրանից հետո իմ բոլոր խնդրանքները՝ շուտ գալ տուն և տանը ու-
տել, ամուսինս մերժում էր՝ ասելով, որ մայրիկը խնդրել է, պետք է գնամ։ Արդեն հոգնել եմ։Ես ամուսնալուծության դիմում ներկայաց-
րեցի, այն հույսով, որ նա կվախենա և ուշքի կգա, կհասկանա, որ իր ընտանիքը մենք ենք, բաց ոչինչ չփոխվեց։
Այժմ փոքրիկիս հետ առանձին ենք ապրում, արդեն մանկապարտեզ է գնում, ոչ մի բանի կարիք չունենք։ Նախկին ամուսինս հանգս
տյան օրերին տանում է երեխային տատիկի մոտ: Հուսով եմ, որ այսքան բաներից հետո նախկին սկեսուրս հանգիստ կթողնի իր որ-
դուն և թույլ կտա, որ ինքնուրուն որոշումներ կայացնի և դասավորի իր կյանքը։
