Ինչպե՞ս հայտնվեց հայկական կոնյակը և ինչո՞վ է այն տարբերվում ֆրանսիականից
Ավելի քան 100 տարի Հայաստանը հայտնի է ուրախություն պարգեւող հրաշալի խմիչքով՝ հայկական կոնյակով:
Ընդհանրապես, Հայաստանում գինեգործության պատմությունը գալիս է հնագույն ժամանակներից: Ըստ հայկական ավանդության՝ Արարատյան արևոտ հովտում առաջին խաղողի այգին տնկած աստվածաշնչյան Նոյը դարձել է հայկական հողի վրա առաջին գինեգործը։
Մի շարք գիտնականներ փաստում են, որ Վրաստանում և Հայաստանում, մարդկությունն առաջին անգամ գինի համտեսել է ութ հազար տարի առաջ։
Ընդհանրապես, Հայաստանում կոնյակի արտադրությունը ի հայտ է եկել դեռևս հեղափոխությունից առաջ. այն հիմնադրվել է 1887 թվականին վաճառական Ներսես Թաիրյանի կողմից Երևանում՝ նախկին Երևանի բերդի տարածում։ Հայկական կոնյակի արտադրությունն իրականացվել է դասական ֆրանսիական տեխնոլոգիայով. չէ՞ որ ֆրանսիացիներն արդեն համարվում էին այս հարցում մասնագետ։
1899 թվականին Թաիրյանը վաճառեց իր կոնյակի գործարանը ռուս խոշոր գործարար Շուստովին, որն ընդլայնեց արտադրությունը և Հայաստանում կոնյակի գործարանների ընդհանուր թիվը հասցրեց տասնչորսի։ Դրանցից շատերը Շուստովից բռնագրավվեցին բոլշևիկների կողմից, որոնք հետագայում հիմնեցին Արարատի գինու և կոնյակի տրեստը և Երևանի կոնյակի գործարանը Հայաստանի մայրաքաղաքի հենց կենտրոնում։
Հայկական կոնյակի հայտնի սովորական և կոլեկցիոն ապրանքանիշերի մեծ մասը (Արարատ, Անի, Աղթամար, Նաիրի) այժմ արտադրվում է ֆրանսիական Pernod Ricard կոնցեռնի Pernod Ricard Armenia ստորաբաժանման կողմից։
Հայկական կոնյակը արտադրվում է հայկական խաղողի տեսակներից, ինչպիսիք են Ոսկեհատը, Բանանցը, Գառանդմակը, Չիլակը և այլն։
Անդրադառնանք ֆրանսիական և հայկական կոնյակների հիմնական տարբերություններին:
Օգտագործված հումքի բազմազանության պատճառով հայկական կոնյակներն ավելի մուգ երանգ ունեն, քան ֆրանսիականը։ Հայկական կոնյակները տարբերվում են համով և հնեցման գործընթացով. ֆրանսիացիներն օգտագործում են զուտ
տեղական արտադրության հատուկ կաղնե տակառներ, որոնք արգելված է արտահանել երկրից։ Նման տակառները խմիչքին տալիս են յուրահատուկ համ ու հոտ։ Ուստի ցանկացած մարդ անզեն աչքով կտարբերի հայկական և ֆրանսիական կոնյակը։
