Ինչպե՞ս ԱՄՆ սենատորի ՀԱՅ ԴԱՅԱԿԸ փրկեց նրա կյանքը
ԱՄՆ սենատոր Մենենդեսը ԱՄՆ-ում մշտապես պաշտպանել է հայ ժողովրդի շահերը։ Նրա շնորհից սենատի կողմից ընդունվեց Հայոց ցեղասպանությունը: Սենատորը բացառիկ պատմություն էր պատմում իր ՀԱՅ ԴԱՅԱԿԻ մասին՝ տիկին Անուշը:
Մենենդեսի ծնողները ԱՄՆ- են գաղթել Կուբայից։ Բայց, նրանք վստահ էին, որ Ռոբերտը ապահով ձեռքերում է, քանի որ վերջինիս դաստիարակությամբ զբաղվում էր նրանց ազգությամբ ՀԱՅ հարևանուհին:
Ինձ և քրոջս հետևում էր տիկին Անուշը։ Ես 9 տարեկան էի, երբ այդ ծեր կինը 1-ին անգամ եկավ մեր տուն։ Ես սկզբում չէի սիրում նրան, բայց նա շուտ ընկերացավ շ Ես խաղում էի տեղի մարզական ակումբներից մեկում, որպես առաջատար հարձակվnղ, հայրս շատ էր սիրում ամերիկյան ֆուտբոլ։
Եվ ահա, ծննդյանս օրը, երբ լրանում էր տասնամյակս, նշանակված էր եզրափակիչ հանդպիպում: Ծնողներս խոստացել էին, որ այս անգամ անպայման ներկա էին գտնվելու խաղին։ Այդպես էլ եղավ, բայց չանցած 15 րոպե նկատեցի, որ նրանք հեռացել էին։
Անմիջապես սկսեցի հուզվել ու կորցնելով ինքնատիրապետումս դուրս վազեցի մարզադաշտից։ Ինչպես միշտ, տիկին Անուշը կողքիս էր, և այդ օրը նույնպես բացառություն չէր։ Ես բաղավում էի ու լաց լինում, բայց ներս մտավ տիկին Անուշը ու սկսեց բարձր ծիծաղել.
-Վայ, Ռոբերտ ջան, վայ տղաս, ախր, եթե իմնայիր, թե որքան անիմաստ եւ անտեղի է քո այդ պո ռթկումը, դու էլ կսկսեիր ինձ պես ծիծաղել։
-Տիկին Անուշ, ծմողներս թողեցին դաշտն ու հեռացան, ախր խոստացել էին մնալ:
—Տղաս, իսկ ով ասաց, որ նրանք հեռացել են եւ չեն մնացել։ Նրանք ընդամենը գնացել էին քո սիրելի մարզիկից թույլատվություն վերցնեին, որ ծննդյանդ առիթով լուսանկարվես նրա հետ:
Ես տիկին Անուշի խոսքերից հետո այլ աչքով սկսեցի նայել ծնողներիս՝ մտքիցս հանելով, որ նրանք ինձ չեն սիրում։ Եվ այսօր ես պարտական եմ այն հմայիչ, խելացի եւ հոգատար դայակին՝ տիկին
Անուշին, ով թույլ չտվեց, որ ես բաժանվեմ իմ ծնողներից և դեռ մի բան էլ արեց այնպես, որ ես ավելի մտերմանամ նրանց հետ։
Ինչ կարող եմ ասել, հայերը այդպիսին են, հոգատար ու դիմացինի մասին մտածող։
