Թուրքական Taraf թերթի գլխավոր խմբագրի հայտարարությունը բարկացրել է Էրդողանին
Թուրքական ազդեցիկ Taraf թերթի գլխավոր խմբագիր Մեհմեդ Ալթանն իր «Նախնիները» հրապարակման մեջ կտրուկ պատասխանել է Թուրքիայի վարչապետ Ռեջեփ Թայիփ Էրդողանին։ Լրագրողը քննադատել է թուրքական պատմական «Великолепный век» հեռուստասերիալը՝ ընդգծելով, որ թուրքերը սերիալում ներկայացված սուլթան Սուլեյմանի նման նախահայր չեն ունեցել։
Հանրության կողմից ճանաչված հրապարակման մեջ Taraf-ի խմբագիրը բավականին համարձակ մտքեր է արտահայտել՝ դեմ արտահայտվելով թուրքական պետական մտածելակերպին։ «Մեր բոլոր այսպես կոչված «նախնիների»՝ խալիֆաների և փադիշահների պապերը քրիստոնյաներ են եղել։
Նրանցից ոմանք նույնիսկ քրիստոնյա քարոզիչներ էին։ Վստահ եմ, որ մեզանից ոչ ոք, նույնիսկ վարչապետ Էրդողանը, չի կարող ասել Սուլթան Սուլեյմանի անունը։ Ո՞վ է այս օսմանցին: Ասենք, որ մենք գիտենք, որ օսմանցիները ծագում են Կայ ցեղից, բայց ի՞նչ գիտենք Կայ ցեղի մասին։ Կասկածելի է անգամ բուն ցեղի գոյությունը։
Եկեք մի փոքր հետ գնանք ժամանակի մեջ: 1299 թվականին կազմավորվեցին օսմանցիները, իսկ 1071 թվականին թուրքերը եկան Անատոլիա։ Քանի՞ թուրք է եկել Անատոլիա Արփարսլանի հետ։ 70 միլիոն մարդուն թուրք անվանելով՝ մենք 1071 թվականին Արփարսլանի հետ եկածների բնիկ զավակներն ենք, թե՞ այն ժամանակ Անատոլիայում ապրող հայերի, բյուզանդացիների, հույների և քրդերի զավակները։
Այդ դեպքում ինչպե՞ս է ստացվում, որ մեր նախնիները եղել են միայն թուրքեր ու մահմեդականներ։ Մեր նախնիների մեջ բյուզանդացիներ չկա՞ն։ Մենք մեզ համար հարմարեցնում ենք թուրքական և մուսուլմանական պատմությունը՝ արհամարհելով Անատոլիայի բոլոր ժողովուրդներին և հսկայական Բյուզանդիան։
Կարծես Անատոլիայում կյանքը սկսվեց միայն Արփարսլանի գալով։ Այլ հարց է օսմանյան սուլթանները։ Մինչ այժմ պատմությունը հարմարեցնում էին քեմալականները, իսկ այժմ պահպանողականները : Ըստ նրանց՝ օսմանյան սուլթանները ձիերից իջնող, չհամբուրվող, սեռական հարաբերություն չունեցող մարդիկ են, ովքեր չէին պոկում իրենց գլուխները աղոթքից:
Սուլթան Սելիմ II-ի մականունը «Հարբած Սուլեյման» է, իսկ Մուրադ IV-ը մահացել է ալկոհոլի չարաշահման պատճառով։ Երբևէ մտածե՞լ եք, թե որքան ալկոհոլ է հասցվել Ստամբուլ սուլթանների համար: Սուլթանների հարեմները լի էին կանանցով։ Սուլթանը միայն հարեմի կանանցից մեկի հետ է քնե՞լ:
Յուրաքանչյուր պետություն ունի իր «պաշտոնական պատմությունը»։ Յուրաքանչյուր հասարակությունում պատմական խայտառակությունները փոխարինվում են «պաշտոնական պատմությամբ»։
Բայց մարդուն իր «տգիտությունից» փրկում են արվեստաբանները, անկախ պատմաբանները։ Նրանք ներկայացնում են իրականությունը»,- գրել է թուրքական Taraf թերթի նախկին գլխավոր խմբագիրը։
