Ամուսինս ինձ կեղծ ԴՆԹ թեստ ներկայացրեց, ասելով որ ինքը չէ մեր դստեր հայրը․ Ես որոշեցի գտնել այդ կլինիկան․․․Միայն իմանաք, թե ինչ պարզեցի
Ամուսինս ինձ կեղծ ԴՆԹ թեստ ներկայացրեց, ասելով որ ինքը չէ մեր դստեր հայրը․ Ես որոշեցի գտնել այդ կլինիկան․․․Միայն իմա-
նաք, թե ինչ պարզեցի։Անկեղծ ասած՝ գաղափար անգամ չունեի, որ ամուսինս կարող է ինձ երեխայի հետ թողնել։ Բայց երբ իմ սի-
րելին ինձ այս լուրն ասաց ու դուռը շրխկացնելով հեռացավ, մի քանի ամիս չէի կարողանում ուշքի գալ ու բարելավել կյանքս։
Սկզբում մեր տասնամյա դուստրը՝ Տանյան, չկարողացավ հա սկանալ, թե ինչու է դա տեղի ուն եցել, և միայն ինձ էր մեղադրում կա-
տարվածի համար։ Նա կարծում էր, որ ես չափազանց շատ ժամանակ եմ հատկացրել աշխատանքին (ես ուսուցիչ եմ), և ուշադրու-
թյուն չէի դարձնում ընտանիքիս։ Ես փորձեցի ավելի շատ ժամանակ անցկացնել աղջկաս հետ: Քանի որ եկամուտը նվազել էր, և ըն-
կերուհիս ինձ խորհուրդ է տվեց դիմել երեխայի հորը՝ աջակցության համար:
Ամուսինս լսել անգամ չուզեց, եկավ ինձ մոտ, թեստ բերեց, որտեղ ասվում էր, որ մեր աղջիկն իր երե խան չէ։ Ես հստակ գիտեմ, որ
ամուսինս միակ տղամարդն է եղել իմ ողջ կյանքում, ուստի գնացի այնտեղ,որտեղ նա կատարել էր հետազոտությունը: Բայց այնտեղ
ինձ սկսեցին հանգստ ացնել ու ասացին, որ ոչ մի կերպ չեն կարող սխալ արդյունքներ տալ, և խորհուրդ տվեցին նաև անալիզներ
հանձնել։ Աբսուրդ է, բայց ես պարզեցի, որ աղջիկն էլ իմը չէ։Դա ուղղակի ծիծաղելի էր, ես և իմ նախկին ամուսինը գնացինք մեկ այլ
կենտրոն, որտեղ ամեն ինչ հաստատվեց։
Անկեղծ ասած, մենք անմիջապես չհասկացանք, թե ինչի մասին է խոսքը: Լուռ վերադարձանք տուն ու երկար ժամանակ չէինք կա-
րողանում ուշքի գալ։ Բայց երկուսիս էլ անհանգստանում էր մի բան՝ որտե՞ղ է մեր սեփական դուստրը:Մենք գտանք մեր աղջկան հե-
ռավոր գյուղում: Այդ կինը տասներկու երեխա ուներ և ինքն էլ աասես երեխա լիներ: Մենք անմիջապես ճանաչեցինք մեր աղջկան՝
հոր պատճենը:
Նա զարմացած նայեց և այն հարցին թե ինչպես է մեր երեխան հայտնվել նրա մոտ, պատասխանեց.
Իմը շարո ւնակ լաց էր լինում, իսկ քոնը հանգիստ էր: Դու հան գիստ այնտեղ պառկած էիր, իսկ ես տանը ևս չորսը ունեի։ Ինձ հան-
գիստ երեխա էր պետք: Մենք դիմեցինք օրինապահ մարմիններին և վերադարձրինք մեր դստերը: Հիմա երկու դուստր ունենք՝ Տան-
յան և Մարուսյան։ Չեմ ասի, որ ամեն ինչ պարզ է ու գեղեցիկ,բայց մենք փորձում ենք Տանյուշային ապացուցել, որ սիրում ենք նրան,
և որ նա մեր երեխան է։ Մենք Մարուսյային սովորեցնում ենք տարրական հիգիենա և համարժեք հաղորդակցման հմտություններ:
