Հարuu uաղ oրը պառկածա, ինձ էլ աuումա՝ հnգնած եմ արի երեխnւն sիրություն արա fնեմ մի fիչ. Նենց fթերից բերեցի, nր էլ դnւ uուu
Թոռիս շատ եմ սիրում, հետը ինչքան ասես կխաղամ, բայց դե հոգնում եմ չէ: Հարսս աշխատումա, սաղ օրը կգա տուն գործից կասի մի քիչ պառկեմ, երեխուն նայի:
Լավ ինչքան նայեմ, դու քո երեխեն տիրություն արա էլի: Հեշտ չի է կապրիզներա անում: Արդեն ես էլ մ հոգնում:
Մեր ժամանակ հլը մենք ամեն ինչ անում էինք հասցնում էինք: Ճաշ, տան գործ, երեխա, կիսուր, գործ: Սրանք մի հատ աշխատում են ասում են պիտի քնեմ, որ ուժերս գա տեղը:
Էհ, հիմիկվա ջահելների հետ դժվարա: Մի օր եկավ տուն ասեցի, լավ չեմ երեխուդ տիրություն արա, ես պիտի պառկեմ:
Շատ էլ լավ էի, բայց դե թող իմանա ինչա նշանակում սաղ օրը երեխու հետ լինել: Ինքն էլ գա պառկի:
Այ տենց, դրանից հետո էլ չի ասում նայի երեխուն գալիսա, ինքն էլ զբաղվումա երեխու հետ:
