Երբ sուն եկա, պարզվեց hավաfված sանը ինձ են uպաuում uկեuուրu, sալս ու sեգnրս կինը. «Դե կարաu փրկվի» վիճակը անմիջապեu uկuվեց

ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ

Երբ տուն եկա, պարզվեց հավաքված տանը ինձ են սպասում սկեսուրս, տալս, տեգորս կինը․ Չգիտես ինչու, նրանք որոշել էին, որ ծնողներիցս ժառանգած տունը պետք է նվիրեմ տալիս․․․բայց դա դեռ ամենասարսափելին չէր

Երբ եկա տուն, տանն ինձ սպասում էին սկեսո ւրս, տալս և ամո ւսնուս եղբոր կինը: Ես չհասցրեցի հասկանալ, թե ինչ է կատարվում, գնացի խոհանոց՝ սուրճ եփելու, երբ եկավ Աննան՝ ամուսնուս եղբոր կինը, ի դեպ, միայն նրա հետ էի անկեղծ շփվում:

Նա ասաց, որ չէր մտածում, որ ես ունակ եմ նման քայլի:

Հարց րեցի, թե ինչի մասին է խոսքը: Աննան պատմեց, որ սկեսո ւրս իրեն ասել է, թե իբր ես ու ամուսինս պատ-րաստվում ենք իր դստերը նվիրել իմ բնակարանը:

Տալս՝ Արմինեն, 30 տարեկան է, ապրում է մոր հետ, չի աշխա-տում, համառ, աներես աղջիկ է: Նրան միշտ ինչ-որ բան է պետք, միշտ ինչ-որ բանից դժգոհ է: Եղբայրներին շա-րունակում է պահանջներ ներկայացնել:

Մինչ ամուսնանալը ես ապ րում էի մորս հետ, հայրս վաղուց է մա հացել, իսկ մայրս՝ 1 տարի առաջ: Այդ տունն այժմ իմն է, այնտեղ ոչ ոք չի ապրում, և սկեսուրս որոշել էր, որ այն մեզ պետք չէ և մենք կհամաձայնենք նվիրել Արմինեին, որ իր աղջիկն առանձնանա:

Իսկ գիտե՞ք, որն է սարսափելին: Պարզվում է, ամուսինս գիտեր դրա մասին, նույնիսկ տվել էր իր համաձայնութ-յունը, և նրանք այդ օրը պիտի ինձ նո ւյնպես տեղյակ պահեին: Ես ահա վոր բարկացած էի:

Երբ նրանք սկսեցին խոսակցությունը, ես հանգիստ լսեցի մինչև վերջ և ասացի.

-Ոչ, իմ տունը՝ իմն է, չեմ պատրաստվում այն որևէ մեկին նվիրել: Այս տան կեսը նույնպես իմն է, մենք այն միա-սին ենք գնել: Փորձեք ստանալ օրենքով, կմնաք ձեռնունայն: Եթե ձեզ ձեռնտու է, ուրեմն բարի ճանապարհ:

Չիմանալով՝ ինչ ասել,սկեսուրս վերցրեց պայուսակը և դուրս եկավ,հետևից գնաց տալս,իսկ հետո էլ ամուսինս

Հաջորդ օրը գնացի դատարան և ինքս գրեցի ամուսնալուծության դիմումը: Ուրախ եմ, որ ամեն ինչ այսպես ա-վարտվեց, և նախկին ամուսնուս պատճառով ավելի վատ դրության մեջ չհայտնվեցի:

Եթե հավանեցիք այս գրառումը կիսվեք Ձեր ընկերների հետ

Оцените статью