Խանnւթից sուն գալnւց աչfu fցեցի hարևանի բաց բալկnնին, որ չsեuա hարևանի աղջիկը ինչ էր անnւմ, ամnթից գլnւխu չգիsեի ուր մsցնեի
Զարմանում եմ հիմիկվա աղջիկների մտածողության վրա։ Լավ ո՞նց են կարում տենց իրանց պահեն։ Չե՞ն մտածում, որ իրանց ոչ մեկ հարս չի տանելու։
Լրիվ իրանց կորցրել են, ինչ ասես տեսնում ենք։ Արդեն չենք կարում դուրս իջնենք ուղղակի զբոսնելու, ինչ այլանդակություն ասես տենում ենք։
Մեր երեխեքը դրանցից ի՞նչ պետքա սովորեն, ես չգիտեմ։
Այ տենց մի հատ այլանդակ էլ հարևանիս աղջիկնա։ Լավ դրանք չեն տենում իրանց երեխեն ինչերովա զբաղված։
Էն օրը խանութից տուն եմ գալիս, դրանք 2րդ հարկ են ու բաց բալկոնով։ Մեկել տենամ էդի կարճ շորիկա հագել, հեռախոսը դրել, պարումա ու իրան նկարում։
Ներքևից սաղ երևում էր, իմ տեղը մի ուրիշ տղա բա որ լիներ։
Չնայած ինչ ասեմ, երևի իրան հաճելիա էլի, թե չէ որ մի խելքը գլխինը տենց բան կաներ։
