Քանի եղբայրu sանը չէր, nրոշեցի այցելել հարuիս․ Մsնելով sուն՝ sեսածիցս սարuափեցի․․․

ՀԵՏԱՔՐՔԻՐ

Քանի եղբայրս տանը չէր, որոշեցի այցելել հարսիս․

Մտնելով տուն՝ տեսածիցս սարսափեցի․․․Երբ մենք դեռ համալսա րանում էինք, եղբ այրս անընդհատ ասում էր, որ ուզում է իր կինը մաքրասեր լինի, ով դեմ չի լինի իր կոշիկները հանել, լվանալ ոտք երը և ուտելիք բերել սկուտեղի վրա։ Ես զգացի, որ նա ոչ էե կին, այլ ծառա է ուզում, բայց մենք չենք կենտրոնանա դրա վրա։

Այս խոսակցությունից մի քանի տարի անց եղբայրս, այնուամենայնիվ, հայտնեց, որ իր համար իդեալական աղջիկ է գտել։ Ինձ համ ար հետաքրքիր դարձավ, թե ով է նա, ուստի ես նրանց իմ տուն հրավիրեցի։

Եղբորս ընտրած աղջիկը ինձ առաջին հայացքից շատ տարօր ինակ թվաց։ Նրա հայացքը ինչ-որ չափով հա լածված էր։Եվ այսպես, ես վերցրեցի երեք բաժակ, դրեցի սեղանին, միացրեցի թեյնիկը, որպեսզի խմելու բան լինի, մինչ մենք զրուցում էինք։

Այդ ժամանակ հարսս սկսեց զննել այս բաժակները և այդպես նստեց 5 րոպե։Մինչ եղբայրս պարծենում էր, թե ինչ լավ աղջիկ է ճա րել, նա վեր կացավ ու առանց խոսք ասելու գնաց այս բաժակները լվանալու։

Եղբայրս միայն հպարտորեն գլխով արեց նրա ուղղությամբ։ Բայց ինձ դուր չեկավ նրա արարքը։ Սակայն ես նախընտրեցի լռել՝ վի ճաբանություն չառաջացնելու համար։

Հարսանիքից հե տո նորապսակներն սկեցին ապրել երկու սենյականոց տանը, որը եղբայրս վարձել էր հարսանիքից առաջ։ Այդ ժամա նակ նա արդեն աշխատանք էր գտել և կարող էր միայնակ ապահովել ընտանիքի կարիքները, ուստի կինը կարող էր չաշխատել։Հարսս, ինչպես սկզբում էր լուռ, այդպես էլ մնաց մինչև վերջ։

Նույնիսկ տունը մաքրելիս չէր զանգում, որ խոսի մեզ կամ իր ընկերուհիների հետ։

Մենք գիտենք, որ բոլոր տնային տնտեսուհիները սիրում են այդպես անել:Մի օր որոշեցի ինքս այցելել նրանց, պարզել, թե ինչպես են իրենց գործերը։Ես նման կարգապահություն չեմ տեսել նույնիսկ բանակի մասին ֆիլմերում։

Կոշիկները պետք էր հանել շեմին, բոլոր հյուրերը միշտ հագնում էին միանգամյա օգտագործման հողաթափեր, բն ակարանում ինչ-որ բո ւժիչ մթնոլորտ էր: Ամեն ինչ մաքուր էր և ստերիլ, ինչպես լավագույն հի վանդանոցներում:

Ես ուզում էի բարձով աթոռի վրա նստել, բայց հարսս ասաց, որ դա դեկորատիվ է և չի կարելի նստել դրա վրա և վերցրեց բարձը։ Իսկ ինչո՞ւ են անհրաժեշտ այս դեկորատիվ բարձերը, եթե դրանք չեն կատարում իրենց հիմնական գործառույթը։

Ես հարգում եմ եղբորս ընտրությունը և ընդունում այն։ Ոչ մի դեպքում ես նրանց ընտանեկան կռվի պատճառ չեմ դառնա, բայց հարսիս չափից դուրս մաքրա սիրությունն արդեն նյարդերիս վրա է ազդում։

Оцените статью